Ervaringsverhalen

“Mijn batterij begint zich weer op te laden”

Natasja van Eijk (47) en haar vriend hebben twee zonen. De oudste heet Sil (11). Hij is hoogintelligent, heeft ADHD en Asperger. De zorg voor hem is intensief, maar de laatste tijd ervaart Natasja ─ voor het eerst ─ meer rust.

“Wat wij nog samen hebben? Álles!”

Sinds 2000 zorgt Wim Verboven (73) voor zijn vrouw Carry-Ann Tjong-Ayong (76). Als mantelzorger gaat hij onder andere met haar naar artsen en therapieën. Maar om vier uur, als Carry-Ann rust, is het tijd voor Wim. Dan loopt hij naar de stad om even te ‘spijbelen’.

“Ik probeer aan te voelen of ze het naar haar zin heeft”

Beatrijs van der Pas (53) gaat graag naar de waarderingsdagen van Mantelzorg Utrecht, hoewel ze de eerste keer met wat schroom over de drempel stapte. Haar dementerende moeder (88) woont in een verpleeghuis. “Wat stelt die mantelzorg dan voor? Anderen hebben het toch veel zwaarder?” Ze kreeg te hore…

“Ik voel me gesteund door mijn ouders en broer”

Al sinds haar achtste jaar helpt Tatewik Tsaturjan (20) bij de zorg voor haar broer Taron (22), die de spierziekte Duchenne heeft. Ook nu ze Biofarmaceutische wetenschappen studeert in Leiden, staat ze voor hem klaar.

“Oom Ismail is mijn voorbeeld”

Oom Ismail leeft helaas niet meer, maar Aymelek Er (51) ziet hem nog steeds als haar rolmodel. Lang geleden leerde hij haar: ‘Je moet voor alle mensen om je heen zorgen.’ En dat doet Aymelek, al heeft ze geleerd ook weleens ‘nee’ te zeggen.